Nieuws

Details

Gepubliceerd: zondag 20 november 2022

Op deze winterse, koude vrijdagavond kwamen ruim 50 bezoekers naar het Doarpshûs De Nije Tille in Marrum. Na een kort welkom aan alle aanwezigen en vertellers, startte de eerste ronde verhalen om 20 uur.

Titia Jippes nam ons mee naar 1889. Het verhaal van de familie Regnerus wonend aan de zeedijk onder Marrum, die door een vertegenwoordiger werden verleid om naar het verre Argentinië te emigreren. Na enige tijd wikken en wegen werd de stap gezet en ging de familie op reis. Via Amsterdam scheepte de familie in op stoomschip De Leerdam. Het schip zette koers de Noordzee op. Daar kwam het schip in de mist in aanvaring. We werden meegenomen in wat zij allemaal onderweg meemaakten. Samengevat, keerde de familie 10 dagen na vertrek weer terug naar hun lege huisje aan de zeedijk. En waren ze voor kerst weer thuis. Naar een verhaal van P.J. Wierstra – ‘Met Kerstmis thuis’.

Tweede verhaal was van René. Hij vertelde na een filosofische inleiding, openhartig over zijn levenspad. Hoe door ziekte en een snelle diagnose van de bedrijfarts een tweede spoor werd ingegaan. Re-integratie. Dit tweede spoor bracht hem letterlijk op het spoor; via de trein solliciteerde René op vele plekken in Nederland. Vele sollicitaties volgden en zijn weg naar Marrum werd toegelicht. Boeiend verteld en indringend hoe dit alles impact op zijn levenspad heeft gehad. Dank René voor jouw verhaal. Speciaal geschreven voor deze avond.

Derde verhaal nam ons mee naar de zestiger jaren in Amsterdam. Hoe het leven in volksbuurt Kattenburg het leven van dorpsgenoot Ieke kleurde. Pas op straat spelen, als je oud genoeg was om veilig over straat te kunnen. 250 strafregels schrijven als je ergens voor werd ‘opgepakt’, een gestolen kokosnoot uit de havens bijvoorbeeld. Samenleven in een huis van een paar verdiepingen, waar zich van alles afspeelde. Ieke kwam in zijn jeugd veel in Marrum als logé bij de familie Regnerus in Marrum. In de oorlog had zijn vader als onderduiker een tijdje bij deze familie gewoond. Zo kwam het dat Ieke door zijn moeder naar het station werd gebracht, en hij met zijn koffertje alleen op de trein werd gezet in Amsterdam en jarenlang naar Friesland afreisde. En tenslotte hier zijn vrouw leerde kennen.

Het vierde en laatste verhaal van de avond nam ons mee in het leven van Ingeborg. Hoe zij door andere mensen werd aangespoord om haar leven een andere wending te geven. Indringende confrontatie met alles wat je in het leven zomaar kan gebeuren, en vervolgens je leven op de kop kan zetten. Confrontatie met haar val van een Fries paard en alle emoties die dat toen, na een jaar en ook later met zich meebracht. Uit deze confrontatie is iets moois voortgekomen. Ingeborg heeft nu haar droom kunnen waarmaken, met een eigen schrijfbureau, zij is professioneel coach en heeft een eigen schrijfstudio. Ingeborg schreef haar eigen verhaal speciaal voor de verhalenavond. In deze Ommekear speelden een paar mensen een cruciale rol.

Alle verhalen werden zo boeiend en indrukwekkend verteld, dat het stil was in een volle zaal. Dank, alle vier vertellers voor de persoonlijke en indringende verhalen. We zien al uit naar volgend jaar. Ook “tige tank” aan het dorpshuis, fotograaf Floriske Gerritsma en alle aanwezigen. Tot de volgende verhalenavond op de 3e vrijdag van november.

ingestuurd door Nathal Prins-Hoogsteen

 Klik hier voor meer foto's: