Ooit stond er een voorname state met een groot park in Westernijtsjerk bij Marrum: Jeppemastate. Eerst was het een stins, later is het uitgebouwd tot groot adellijk woonhuis. Westernijtsjerk en Marrum hebben minstens een zevental stinzen gekend, waarvan na de Middeleeuwen alleen Jeppemastate en Pongastate overbleven als adellijke states.
Er bestaat een oud verhaal dat vertelt over de ruzie tussen twee Marrumer hoofdelingenfamilies: de Ponga’en de Jeppema’s. De ruzie liep zo hoog op dat de Jeppema’s (de verliezers?) niet meer in Marrum naar de kerk wilden (waar de Ponga’s ook zaten!) en een eigen kerk stichtten. Deze Nova Ecclesia, tegenwoordig Westernijtsjerk genoemd, stichtten ze op hun eigen grond op het terrein waar ook hun stins stond.(1)
Of dit mooie verhaal waar is, valt te betwijfelen.
De Westerhúsloane loopt van de Hoge Herenweg naar de zeedijk, maar waar komt deze naam eigenlijk vandaan? Aan de Westerhúsloane (of eigenlijk Westerhúslânne zoals in krom Frysk de straatnaam officieel luidt) staat de boerderij Nieuw Westerhuis van de familie Binnema, maar dit is niet de oorspronkelijke plek die aangeduid werd met Westerhuis. Dat was aan de Hoge Herenweg waar de Westerhúsloane begint en waar nu een aantal woningen staat.
Ooit stonden daar twee boerderijen die in 1511 eigendom waren van klooster Foswerd. Waarschijnlijk waren de boerderijen geschonken of nagelaten aan het klooster. In 1540 werden de boerderijen gepacht door Andries toe Westerhuijs en Tijaerdt Lijuwez toe Westerhuijs.